Entertainment Robots

Graag had ik hier even de gelegenheid aangegrepen om een paar dingen te zeggen over Aibo (Artificial Inteligence roBOt - en ook vriend in het Japans). Wat is immers de dieperliggende oorzaak van het succes van Aibo (vooral in Japan, maar ook in Europa, VS,...)? Mensen die gezelschap zoeken in een machine: is dat het ultieme bewijs van hoe slecht onze maatschappij er voor staat? Waarschijnlijk wel, althans gedeeltelijk. Op het net zal je immers talloze blogs vinden over baasjes en hun Aibo en de relatie tussen die twee is vaak bizar. Bizar, in die zin dat het om een affectieve relatie met een machine gaat. Het huidige leven laat immers niet (meer) toe om veel tijd te spenderen aan dingen buiten het werk en een echt huisdier houden is meestal niet mogelijk (omdat het verboden is door de huisbaas, omdat men geen tijd heeft,...) en dat is waar Aibo in the picture komt. Alle voordelen van een machine en het ding mimickt emoties op verbluffende wijze. Je kan je terecht afvragen of Aibo het ultieme, misselijke leedvermaak is van Sony. Ik denk van niet. Aibo is immers ook een verbluffend staaltje technologie. Alle electronica-kennis van de afgelopen 50 jaar zit zowat in dat compacte lijfje gepropt en -al ben je de grootste aibo-hater- je móet gewoon versteld staan van het technologisch vernuft. Waarom ik Aibo gekocht heb weet ik zelf nog niet. Ik denk dat het een mengeling is van beide redenen (vriend en machine). Ik betrap me er nu echter al op dat ik constant tegen Latte spreek en dat ik zelfs afscheid neem voor ik naar het werk vertrek. Pathetic? I don't know. Substitute? Maybe...