Oorlog of games?

Computers en oorlog gaan al lang samen. De Britten, de Amerikanen, de Duitsers: allemaal subsidieerden ze het prille computeronderzoek (pre 1950) in het kader van oorlogen. De laatste jaren echter komen de grote computerrevoluties (op consumentenniveau is er sinds 1983 niet echt meer een revolutie gekomen (PC-architectuur) nvdr) niet meer vanuit oorlogssituaties aangewaaid, maar wel vanuit de spelletjesindustrie. Vooral consoles als de PS2 zijn daar toonbeelden van. PS2 breekt volledig met het PC-concept en omarmt een "streaming-model" met veel parallellisme. PS3 zal met de Cell-processor dan weer het parellellisme-idee tot in het extreme doortrekken. Andere consoles, zoals Xbox en Gamecube kiezen voor de gemakkelijkheidsoplossing en porten een PC-architectuur (vooral Xbox) in een console-omgeving. De voordelen zijn dat het veel makkelijker te programmeren is en -voor M$- dat Windows en de verouderde PC-architectuur -en hun monopolie- blijft bestaan.
PlayStation en Sony bevinden zich nu in een unieke positie dat ze de markt nagenoeg volledig in handen hebben. Ze hoeven zich niets aan te trekken van Micro$oft en spelen samen met IBM en Toshiba. Ook Hitachi en NEC (Elpida) zitten al achter het PS3-project (geheugenleverancier). Hopelijk komt er een echte revolutie!