NMSB sneller dan je denkt ... not!

Cecil heeft de gewoonte om te maffen op de trein als hij van Brussel naar Gent tuft. Niet dat de werkdagen vermoeiend zijn, maar wat ná de werkdagen gebeurt durft nogal eens wat uit te lopen tot in de late/vroege uurtjes en in slaap sukkelen in de comfy nmbs-zetels is dan ook niet meer dan normaal.
Op één of andere vreemde manier is er een timer die regelmatig checkt:

• of we nog niet aangekomen zijn en waar we zijn,


• of er een conducteur in de buurt is.

Dat laatste vooral omdat ik het haat als de conducteur me moet wakker porren, wat wel eens voorvalt wegens het overdadig walkman gebruik van cecil.
Nu, die tijdsklok werkt minder goed naarmate Cecil meer en meer oververmoeid geraakt. Zoals gisteren dus. Geen paniek echter, Cecil schoot niet wakker in Oostende... Maar ik schoot wel wakker (zo in de typische "aaaah-wat-gebeurt-er-paniek-stijl"), en las op het infopaneeltje "Wij komen aan in Gent Sint-Pieters". Ik kijk buiten en zie -half versuft nog- een autosnelweg en denk dat we in Gent zijn. Ik stap dus de gang in en ga aan de deur wachten, in de veronderstelling dat het perron binnen luttele seconden (of minuten, want soms vallen treinen om onverklaarbare reden stil op vijftig meter van het perron) voor de deur schuift.
En dan realiseer ik me dat:

• die autosnelweg een andere autosnelweg was,


• het infopaneel van de trein stuk is.

Met de staart tussen de benen dan maar terug een plekje gezocht...