De Post

De dagen van de Post, u weet wel, de instelling die van die papieren dingen in enveloppes verzendt, zijn geteld.
Ondergetekende stelde vast dat, als we al eens een brief willen versturen (wat met e-mail zelden voorkomt), en we weten niet precies hoeveel port er op zo'n brief moet, de lijdensweg lang is. Zo stond ik vanmiddag in het postkantoor van City 2 in Brussel een kwartier te wachten en ben ik het daarna weer afgetrapt. Reden? Ik was nummer 125 in de rij en in een kwartier had men nummers 100 tot 102 afgehandeld. Door één loketbediende.
Nu zou de Post al mogen weten dat de meeste klanten over de middag komen eigenlijk.
Het is jammer voor de mensen die er werken, maar voor de zoveelste maal is dit een bedrijf, door slechte managers met dikke jaarpremies geleid, dat de weg van Sabena opgaat.