It's here!

Gisteren ben ik de trotse bezitter geworden van een PSP, een PlayStation Portable.
De eerste indrukken zijn overweldigend. Je kan er muziek mee beluisteren, films bekijken, browsen op het internet,... en ook spelletjes spelen.
Voor muziek en filmpjes die je zelf in mpeg4 codeert heb je een flink uit de kluiten gewassen (optionele) Memory Stick nodig. Je kan ook films kopen op UMD. Die zijn van uitmuntende kwaliteit. De spelletjes komen ook op UMD. UMD's zijn kleine optische schijfjes in een schattige, halfronde cartridge met een capaciteit van 1,8 GB.
Misschien één van de coolste features is de webbrowser. Waar je ook bent kan je scannen naar netwerken en eens een onbeveiligd netwerk gevonden kan je lekker surfen. Het scherm is er groot genoeg voor en de browser kan zowat alles aan behalve Flash. Zelfs tabbladen, iets wat Microsoft nog altijd niet kent...
De games dan. Eén woord: indrukwekkend. De games zijn van PS2 kwaliteit. Indrukwekkend. Alleen nog wat meer games zou aangenaam zijn, want het aanbod is, hoewel overvloedig voor een launch, nogal magertjes.
En dan vergeet ik nog de kers op de console (sorry, "portable entertainment system): het PSP operating systeem en de grafische user interface ervan. Zelden zo een knappe interface gezien, en zeker niet op een handheld.
Voeg daarbij nog mogelijkheden als gamesharing, waarbij je een stuk game draadloos verstuurt naar je vrienden hun PSP, een LCD-scherm dat zijn gelijke niet kent,...
It's a Sony. En ik ben blij dat ik die woorden eindelijk weer met de nodige fierheid kan uitspreken.