Arme werkgevers

Vorige vrijdag werd er gestaakt door de socialisten. U weet wel, dat zijn die mensen die de laatste dagen als achterlijk worden beschouwd. Ze kijken niet "vooruit" zoals hun christelijke broeders. Christelijke broeders die eigenlijk óók wilden staken, maar het kwam politiek veel beter uit om dat níet te doen, nietwaar, Yves?
Anyway, "vooruit" kijken dus. Dat meent de gemiddelde Vlaming nu te doen. Langer werken. Mmmmmmm, dat zalige werkethos dat in de Vlaming zit ingebakken, het is ontroerend. Vlamingen hebben een gevoelen van zelfkastijding waar de rest van de wereld alleen maar kan van dromen.
Maar to the point, langer werken dus is die fantastische oplossing waar we zijn toe gekomen. Iedereen tot een stuk in de 60 laten werken en dan doodvallen als je eind de 60 bent. Prettig vooruitzicht, maar we gaan er voor. Jongeren die geen werk vinden ondertussen? We vergeten dat even.
Het begint meer en meer op een werkgevers-blauwe samenzwering te lijken. Want mensen, het gaat slecht. Oeeeeee, het gaat zoooo slecht. Alle grote bedrijven maken winst, alleen minder winst dan het jaar ervoor. Maar dat hebben de aandeelhouders (u weet wel, die dudsen die zo weinig geld hebben dat ze ermee roulette spelen) niet graag. Ze willen veel geld, niet een beetje, en zeker niet minder.
Ma bon, elk jaar meer winst, dat maakt dat er maatregelen moeten worden genomen en dus gaan we de regering chanteren. Want er moet toch een soepele methode bestaan om die sociale voordelen van de Belgische werknemer terug te brengen op het Chinese niveau?
De werkgevers zien het in elk geval wel zin, rustig maar zelfzeker knabbelen aan de sociale zekerheid en ondertussen niet in de kosten komen om te herstructureren en te verhuizen naar China.
En we maken de mensen wel wijs dat het voor hun eigen bestwil is. En de socialisten? Die zijn echt wel achterlijk hoor...