vrijdag, november 25, 2005

I confess: "Ik ben een overloper !"

Iemand zou over mij gezegd hebben dat ik een overloper ben. Ik zou namelijk veel te Frans-gezind zijn naar zijn goesting. Aanleiding was het feit dat ik aan het kakken was op Pascal -komt allen zien in 2009- Smet , nu hij terug de apartheid invoert voor jeugdwerk in Brussel.
Kijk, ik ben tegen een Vlaamse en een Franstalige gemeenschapscommissie in Brussel. Dat leidt immers tot segregatie. Ik vind dat er alleen een Brusselse, tweetalige gemeenschapscommissie mag zijn. Ik ben voor een unitair Brussel, niet één dat bewust verzwakt wordt door onnozele politieke constructies, uitgedacht door mensen die in de middle of nowhere wonen.
En ja, ik ben een overloper. Ik heb de stap gezet om uit het denkcirkeltje van de meeste mensen te springen. Ik zie in de eerste plaats mensen, van waar ze ook komen, wat ze ook spreken. En als mens is het onze taak om iedereen vooruit te helpen. Ik ben geen bange blanke man.
We leven nu in een globale economie en een vrije markt zegt men. Waarom kunnen we dan aan de mensen een "vrij leven" geven? Dat ze mogen gaan, staan en wonen waar ze willen? Angst en onnozele dogma's houden een onrechtvaardige maatschappij in stand.
Maar bon, ik ben weer afgeweken. Ik was bezig over hoe Vlamingen nog in het stadium zitten dat ze bang zijn voor Franstaligen, dat Franstaligen de vijand zijn, en dat ik een overloper ben. Un collaborateur, quoi?