A la recherche du temps perdu

In het eerste deel van deze nieuwe rubriek gaan we naar "A la recherche du temps perdu". A la recherche du temps perdu ligt in de wat vergeten Lombardstraat, op vijf minuutjes van het centraal station en de grote markt.
Het restaurant is aan de kleine kant en het interieur is aan de kitscherige kant. De bediening is vlot twee (drie? vier?) talig en was zeer correct.

We kozen voor het viergangen-menu en kregen achtereenvolgens een combinatie van geroosterde zalm met zalmtartaar, een taartje van sint-jacobsnootjes met boschampignons, eend met savooikool en geroosterde ananas met vanille-ijs. Het was de-li-cieus. Het dessert viel misschien wat magertjes uit, maar gezien het feit dat we dan al drie gangen achter de kiezen hadden, vonden we dit niet erg.
Afsluiten met een munttheetje was er niet bij, want "de kuisvrouw heeft de thee om zeep geholpen". Letterlijk waarschijnlijk. We kregen echter nog een heerlijke capucino om alles wat te laten bezinken.

Interieur: 7/10

Eten: 9/10

Bediening: 9/10

En total: 8/10. Het kader is niet echt onze dada, maar het restaurant is erg gezellig, hoewel er maar twee tafeltjes bezet waren. Het eten is erg lekker en kwalitatief zeer goed. Verwacht geen technische hoogstandjes maar een degelijke keuken. De bediening was erg correct, zonder al te veel chichi. De sfeer is vrij casual, dus je moet zeker geen pak aan. We aten de viergangen menu van 44 Euro en dronken daarbij een heerlijke fles rode Sancerre van 26 Euro. Het aperitief (champagne met grand marnier en wat frambozenlikeur) mocht er ook best zijn.
Een aanrader!