Finally, she's back

Eindelijk is het kind terug, Lara Croft. Ik heb wel iets met Lara. Lang geleden, toen de consoles nog grijs waren, was zij de reden dat mijn broer en ik een PlayStation kochten. Eerst hadden we er één gehuurd, maar Tomb Raider II was zo verslavend, dat we uiteindelijk toestel en spel kochten. Na elvendertig delen van Tomb Raider was de glans er echter wel af, zelf heb ik alleen maar deel 2 gespeeld en de recente miskleum op de PS2 (Angel of Darkness).
Tot nu, Tomb Raider Legend uitkwam. Normaal zou ik de titel niet meer kopen, maar pure nostalgie overhaalde me het toch te doen. En nostalgie krijg je, alles is terug, dat irritante wijf dat constant kreunt als ze iets moet doen, de onnozele puzzels-met-bollen, het cheezy verhaaltje,... maar ik ben er dol op. Alles is perfect afgewerkt, de besturing is feilloos, enfin, een game die ik voor een keertje in één ruk ga uitspelen zie!