H&M&Viktor&Rolf

Het vriendje ging vandaag vroeger opstaan. Normaal komt hij zo rond 10 uur uit zijn bed, maar vandaag zou het vroeger worden. H&M heeft immers weer een designer, correctie, twee designers gevonden die zo gek waren om hun mode te banaliseren, sorry, democratiseren voor de massa.
Ik heb niks tegen het democratiseren van de mode, of van om het even wat. Helaas gebeurt dit ten koste van vele dingen. Ten eerste zijn er de dingen die me rechtstreeks aanbelangen zoals de kwaliteit. H&M maakt, let's face it, rommel. Ook hun designerspullen vallen, hoe leuk ook, in deze categorie. H&M maakt ook maar één patroontje en vergroot/verkleint dit dan vrolijk in elvendertig maten. Karl Lagerfeld kan er van meespreken. Zijn "zakken" voor vrouwen in maat XXL waren echt wel het toppunt van haute couture.
Mode is een luxe-product. Sorry, maar het is zo. En het luxe-aspect moet ik nog altijd terugvinden in de H&M. Hippe winkels, bitchy verkoopsters of verkopers met een rotkarakter, mooie verpakkingen, leuke verhaaltjes,... niet in de discount-store van H&M. En luxe democratiseren? Ik denk dat die twee niet compatibel zijn.
Want als je luxe democratiseert, dan is het geen luxe meer. Dan is de prijs het enige wat telt.
En daarmee kom ik bij het tweede wat me tegen de borst stoot aan heel het H&M gebeuren. Ze hébben misschien een groot deel mode gedemocratiseerd, maar ten koste van wat? België heeft ongeveer alle textiel-ateliers gesloten en ondertussen wordt alles aan hongerlonen in derde-wereld landen geproduceerd. Want dat is het hypocriete: we zijn allemaal met die arme mensjes ginds begaan, tot het in onze portemonnee voelbaar wordt. Wanneer we er zelf zo'n groot voordeel kunnen uit slaan, dan kan het ons plots geen moer meer schelen hoeveel ongeletterde kindjes tussen het weefgetouw van mijn linnen broek gedraaid zijn [pathos].
H&M zou beter zelf eens met een degelijk business-plan komen. In plaats van twee keer in het jaar iemand in te huren zouden ze beter zelf eens wat creatiever worden.
En democratiseren? Doe gerust, maar niet te koste van alles. Veel merken zijn er al aan kapot gegaan, en -veel erger- een deel van de wereld gaat er aan kapot.